Een mooie week
Mijn oefeningen schieten wortel. De tweedagelijkse meditatie en mijn ademhalingsoefeningen brengen rust. Echte rust. Niet de rust van even niets doen en ook niet de rust van slapen. Het is een andere rust, de rust van stilte. Een stille observator in mij die van een afstandje kijkt wat passeert. En wat voelt het lekker, dit is echt genieten.
Veel meer Natuurlijk heb ik een mooie week, want elke week/elke dag is mooi. In mijn vorige blog schreef ik hier al over. Alleen mijn oordeel maakt dat iets goed of fout is. Maar deze week is er meer. Veel meer. Ik voel een diepe rust en vrede in me. Ik kan naar mezelf kijken zonder overal een oordeel over te hebben. Ik kan dat gekwetter in mijn hoofd vaker weerstaan.
Opstartritueel Vanochtend begon ik met mijn de speciale Bridgeman Adem Techniek, wat overigens erg lekker wakker worden is. Ik vervolgde mijn ochtendritueel met mijn SO HUM meditatie, die ik sinds gisteren nieuw heb ingevoerd. Ik raakte hier zo van in de ban van mijn adem en mijn lichaam, dat er niets anders meer bestond. En het gaf ruimte, ruimte voor heel veel liefde. Vooral voor mezelf.
Van jezelf houden Liefde voor jezelf? Is dat niet egoïstisch dan? Het schijnt van niet. Luister maar eens naar het lied van Harry Jekkers. De titel is ‘ik hou van mij’ en dat is niet voor niets, want wie van zichzelf houdt, geeft pas iets kostbaars weg als hij tegen een ander ‘ik hou van jou’ zegt. En ik voel het diep van binnen precies zo. Deze liefde heeft niets met egoïsme te maken. De rust in mij, maakt dat ik met volle aandacht er voor de ander kan zijn.
And so on Mijn verdere ochtendritueel bestaat uit verder mooie, maar vooral gebruikelijke dingen als douchen (beetje koud, oké lauw dan), aankleden, eten e.d. Maar in de auto ga ik verder met mijn ritueel. Ik roep mijn supermantra. Ik vertel mezelf hoeveel ik van mezelf houd en ik doe nog wat ademhalingsoefeningen. En ik geniet van het pad dat ik bewandel dat zo ontzettend goed voelt.
“Dit is wie ik ben, waar ik gelukkig van word.”
De creator in mij
Met een collega rep ik er over dat steeds weer op mijn pad ‘verhalen’ terug komen. Wat moet ik hier toch mee? Vertellen? Schrijven? Misschien combineren met mijn yogalessen? Integreren in mijn trainingen? Op mijn werk iets mee doen? Tientallen ideeën schieten door mijn hoofd als ik terug naar huis rijd. De creator in mij is weer los. En waar ik vroeger dacht ‘oh nee, daar is ie weer’, kan ik nu alleen maar denken ‘yes, daar is ze. Dit is wie ik ben! Dit is waar ik gelukkig van word. Dit is mijn pad’ Blijf je nog even meewandelen?
SO HUM oefening Wat is de SO HUM meditatie. Deepak Chopra schrijft in zijn boek Synchroniciteit over deze mantra. Deze eenvoudige mantra is de mantra van de adem en betekent: ‘ik ben die ik ben’. Als je goed op je ademt let kun je de klanken van binnen horen: bij het geluid van de inademing is het geluid van de trilling SO. Bij het uitademen verandert de klank in HUM.
Ga op een stoel of op de grond zitten en maak goed contact met je zitbeenderen. Zit rechtop en leun niet ergens tegenaan.
Je schouders zijn ontspannen, plaats je handen in je schoot of op je knieën.
Adem rustig en diep uit, sluit je ogen.
Word je bewust van je lichaam.
Breng vervolgens je aandacht naar je ademhaling.
Adem dan rustig in en denk 'SO'.
Bij het uitademen denk je 'HUM'.
Je zult merken dat gaandeweg je adem rustiger wordt en dat het soms zelfs lijkt dat de klank SO-HUM helemaal op de achtergrond verdwijnt.
Liefs,
Claudia
Comments