Geluk op de werkvloer; zin of onzin?

“Gezocht: iemand die collega’s gelukkig maakt” kopt het krantenartikel van NRC. En dat triggert me, omdat dat precies is wat ik doe. En iets waar ik van droom. Want het ziekteverzuim loopt op. De druk is hoog. Veel mensen komen met een burn-out thuis te zitten. We moeten langer doorwerken. Dat we dat in goede gezondheid willen doen is een. Maar ik gun het mensen om dit ook doordrenkt met geluk te doen. Soms zie ik mensen leven alsof het leven een generale repetitie is. Met als enige doel zorgen dat je de eindstreep haalt zonder al teveel kleerscheuren. Maar is dat echt het doel?

Soms twijfel ik. Is de werkvloer er aan toe? Is de werkgever bereid om te horen dat wat beter is voor de medewerker ook beter is voor de werkgever? Is de werkvloer überhaupt toe aan een beetje zachtheid? Of gaat het nog steeds alleen maar over prestaties en hard werken. Houden collega’s zich nog steeds veel bezig met de ander en is de vraag over de ander vooral: “waar is die nou mee bezig?” Nog te vaak hoor ik verhalen over keiharde targets, medewerkers die worden ‘gedwongen’ om over te werken. Graaiende directeuren die alleen maar gaan voor het geld. Of mensen die alleen maar gaan voor persoonlijk gewin.

En soms weet ik dat het DE tijd is. Tijd om geluk toe te voegen aan de werkvloer. Al lange tijd is er een kentering te zien. We hoeven niet perse meer fulltime te werken. We vinden onze vrije tijd ook belangrijk. Ook al betekent dat soms minder inkomen en minder grote carrière sprongen. Als we kinderen krijgen, vinden we het belangrijk om bij ons gezin te zijn. En we zoeken naar verbinding, ook op de werkvloer. Het artikel dat ik lees, laat dit ook zien. Steeds vaker zijn bedrijven op zoek naar iemand met de taak om het werkgeluk op de werkvloer te vergroten.

Grote voorloper is Chade-Meng Tan, beter bekent als Meng. De bekende Google medewerker die als functienaam ‘Jolly Good Fellow’ op zijn visitekaartje had staan. Als directeur van het Search Inside Yourself Leadership Institute is het zijn doel om via mindfullness trainingen op de werkvloer een belangrijke bijdrage te leveren aan de wereldvrede. Dit doet hij op basis van zijn geloof dat geluk een staat van zijn is. Zijn trainingen zijn er op gericht om innerlijke vrede en een heldere geest te bewerkstelligen om zo stress en negativiteit te elimineren.

Maar niet alleen voorloper Google richt zich op geluk via mindfullness. Adobe, Apple, Facebook. Ford, Ikea, Proctor & Camble. Zomaar even wat namen die zich richten op mindfullness op het werk. Wereldwijd zie je de interesse voor de ‘softe kant’ op het werk toenemen. Alleen Nederland bleef wat achter. Maar het artikel in het NRC laat mijn hart sneller kloppen. Met een ware opleiding ‘werkgelukdeskundige’ is een mooie stap gezet. We mogen de mentaliteit ‘doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg’ achter ons laten. En gaan voor ‘doe maar gek, dan doe je al gewoon genoeg’ omarmen.

~Verbind jezelf~

Lieve groet,

Claudia