Heelheid

Met twee keer de heler op mijn medicijnwiel ben ik continu op zoek naar samenhang en verbinding. Heelheid! De heler zit ook in mijn karma en precies daarom wordt ik soms keihard geconfronteerd met dát wat nog niet heel is in mezelf.

De afgelopen jaren zocht ik meestal mannelijke leraren uit. Sinds dit voorjaar was daar ineens het verlangen naar een vrouwelijke leraar. Ze kwam in mijn veld, omdat er nog wat te helen was. Niet lang daarna was ze er ook in de fysieke werkelijkheid. Toch moest ons samenwerking nog even op zich laten wachten.

Ondertussen werd de disbalans tussen het mannelijke en vrouwelijk in mij steeds voelbaarder. Ook de buitenwereld liet me dit zien. Gesprekken die hierover gingen, de Happinez die hierop ingaat, de vrouwencirkel waar ik onderdeel van was, de uitnodiging om samen met een andere vrouw vrouwencirkels te gaan begeleiden en afgelopen weekend kwam het mannelijke en vrouwelijke in ons allemaal aan bod in de training regressie- en reïncarnatie die ik volg. En natuurlijk de grootste spiegel: mijn relatie.

Pijnlijk zichtbaar werd ik me er (weer) van bewust dat mijn innerlijk gekwetste man weer heel druk bezig was geweest om gezien en gehoord te worden. Onbewust legde ik een áppel op mijn partner om mijn gebroken manstuk te helen. Een stuk waar hij zich helemaal niet mee kan verbinden, laat staan dat hij dit kan helen. Een stuk dat alleen maar een bedreiging is voor zijn eigen innerlijke man.

Mijn vrouwelijke deel sneeuwde hierdoor totaal onder en werd onbedaarlijk geraakt. De intense machteloosheid manifesteerde zich daardoor steeds meer in mij en in ons gezin. En natuurlijk uiteindelijk ook in mijn relatie. De pijn van niet goed genoeg zijn en daarom maar steeds harder mijn best doen, creëerde nog meer strijd. Intens geraakt moet ik constateren dat ik dit (vanuit mijn ‘gebrokenheid’) een wig tussen ons dreef.

Nu blijft er niets anders over dan de naakte waarheid. Een kaal stuk grond, waarop we mogen ontdekken of we opnieuw op kunnen bouwen. Rauw is het en ik voel rouw om dat wat ik heb los te laten. En voorbij deze pijn, voel ik ook een vuur en vertrouwen. Een herbalancering tussen zelfstandigheid, daadkracht, actie, prestatie, geven én zorgen, zachtheid, voeden, veiligheid en ontvangen. Een heling tussen het mannelijke en vrouwelijke in mij.

Op weg naar nog meer acceptatie van dat te gekke wijf dat ik ben. De lieve warme, zachte, ronde, voelende en voedende vrouw, die vanuit plezier zo graag manifesteert en creëert. De heler die zichzelf volledig ziet en hoort en is wie ze is.

Op reis en ervaar de magie

Liefs,

Claudia