Niet de hoofdrol
"Het is een bijzondere dag. Vandaag worden de rollen bekend gemaakt. Ze is 10 jaar en ze is lid van het Kinder Muziek Theater. Zo gaaf vind ze het, ze mag toneel spelen. Als de regisseur de rollen verdeelt, vertelt hij haar dat ze een speciale rol heeft. Ze is namelijk stand-in voor de hoofdrol. Hij vindt haar een pienter meisje dat snel teksten kan leren. En als de hoofdrolspeelster uitvalt, mag ze deze rol vervullen. Ze vindt het te gek! De eerste dag dat ze op woensdagmiddag heen ging, vond ze het spannend. Ze was niet echt een verlegen meisje. Maar wel een die de kat uit de boom keek. De groep kende elkaar al en zij kwam nieuw binnen. Maar al snel voelde ze zich meer thuis, al zette ze zichzelf nog steeds niet zo op de voorgrond. Als ze op die bewuste dag, naast en kleine bijrol, die bijzondere rol van stand-in krijgt, kan haar dag niet meer stuk. Haar moeder haalt haar na deze toffe middag op. En thuis vertelt ze in geuren en kleuren over deze bijzondere kans. Maar dan valt de deur dicht… Haar ouders zijn even stil en dan blijkt het niet zo bijzonder te zijn. Ze vertellen haar dat de kans maar klein is dat de hoofdrolspeelster ziek wordt en dat ze verder nu maar een klein rolletje heeft. Later hoort ze dat ze er samen over doorpraten. Ze voelt hun teleurstelling er doorheen sijpelen. Blijkbaar is ze blij met iets waar je helemaal niet blij mee moet zijn. Blijkbaar hadden ze andere verwachtingen. Blijkbaar heeft ze zich af laten schepen met een kat in de zak. En vanaf dat moment maakt ze het onbewuste besluit om niet meer zo over zich heen te laten lopen. Ze mag wat pittiger worden, wat meer voor haar rechten gaan staan. En ze kijkt naar hoe haar stoere papa dat doet. Soms een beetje grommen, soms een beetje boos, maar vooral opkomen voor je eigen rechten. Want er is niemand anders die dat voor je doet. En zo verstevigde ze haar positie. De positie van vrouw in een mannenwereld. Door te doen wat al die ‘stoere mannen’ doen. Jaren later, stond deze kracht haar echter ook soms in de weg. Sommige vrouwen (en misschien ook mannen) vonden haar bitchy en anderen waren eenvoudigweg bang voor haar. Jeetje, wat een power heeft die vrouw? Wat komt ze soms uit de hoek? En ze weet precies wat ze wil. Dat klopt, dat is precies zo. Ze weet als geen ander haar mannelijke energie in te zetten. De naar buiten toe gerichte mannelijke energie van manifesteren. De scheppende kracht, gefocust op je doel afgaan. De kracht van individualiteit. Los te staan, alleen te zijn; een eigen individu te vormen. Ze ging uiteindelijk de uitdaging aan om zich te verbinden met vrouwelijke energie. Tevreden zijn met het mooie, creatief, fijngevoelig, intuïtief, zorgend, ontvankelijk en zacht. De ongemanifesteerde energie van dat wat er gewoon is. Dat wat diep van binnen zit. Een verlangen van beweging, connectie en vage onrust. Een verlangen naar iets nieuws, naar avontuur! Een verlangen om te leven, vanuit het hart, zonder dat gelijk in een vorm te gieten. Een prachtige weg naar liefdevolle kracht." Teveel mannelijke of vrouwelijke energie
Het is je wellicht al duidelijk, we dragen allemaal mannelijke en vrouwelijke energie in ons. Dit staat los van geslacht. En het maakt mij niet uit of je meer in je mannelijke of vrouwelijke energie wilt leven. Ik geloof er wel in dat in je ieder geval een liefdesrelatie, maar één van beide kunt kiezen als leidende energie. Vanzelfsprekend is het slim om ze beide te gebruiken. Je hebt het niet voor niets gekregen. Echter in je liefdesrelatie zou ik de 70-30 procent regel aanhouden. 70% leef je vanuit je kern en voor 30% zet je je andere energie in als je dat nodig hebt. Waar voel jij het meeste voor? Een duidelijk plan hebben, iets om voor te leven. Hiervoor opstaan en het creëren; gefocust en onbevreesd. Of wil je liever loslaten, je emoties toestaan. Je door je hart laten leiden en genieten van vrijheid? En voor welke van deze twee kies je in je liefdesrelatie? Dit zijn thema's waar ik volle bak aandacht aan besteed in mijn Embrace your Feminine energy programma. Als je met een vrouwelijke kern teveel en te lang in je mannelijke energie leeft, raak je uitgeput. Je voelt je gevangen en kunt niet meer écht genieten. En je bent minder aantrekkelijk voor de mannelijke energie. Leef je met een mannelijke kern te lang in je vrouwelijke energie, dan voel je je nutteloos en doelloos. Je voelt je minder gelukkig en voldoen. En je bent minder aantrekkelijk voor de vrouwelijke energie. Weet jij vanuit welke kern jij het liefste wilt leven? En hoe je dat dan doet? Op reis en ervaar de magie Lieve groet, Claudia
Comments