Transformatie

Transformatieprocessen ken ik als geen ander. Vaak door een persoonlijke crisis groeit je bewustzijn. Ook bij mij. Jaren geleden kwam ik tot 'ontwaken'. Waardoor ik in de loop van de tijd leerde om niet meer te vluchten in TV, drank en uitgaan, maar steeds meer vanuit authenticiteit leefde.

Niet dat je dan in 1x klaar bent. Vele processen ging ik door. Uiteindelijk leer je alleen van de ervaring. Ik vond het altijd leerzaam, maar niet altijd leuk. Het is intens en vraagt moed om je donkere stukken aan te kijken. Ik bouwde een vervullend leven op. Nog genoeg te doen, maar ik voelde me steeds sterker en lichter. En toch, bleek het nieuwe plaatje ook niet meer kloppend en werd ik opnieuw 'wakker geschut'.

Au, die zag ik niet aankomen. Zo pijnlijk om weer te voelen dat mijn opgebouwde identiteit toch niet klopte met mijn zielsverlangen. Weer zonder waarschuwing was daar een persoonlijke crisis. Pijn is een poort naar groei, emoties zijn de beweging in de ervaring. Maar als je er middenin zit, kunnen dit soort praatjes je veelal gestolen worden. Maar ja, het is wat het is. Ik mag nog dieper door deze laag heen. Blijkbaar mag ik nog authentieker zijn. Is er een nog groter potentieel bereik voor mij. Blijkbaar was een deel van mij toch nog onwetend en op de vlucht. En is het mijn taak op nog meer op het podium te gaan staan, volop in de schijnwerpers.

De afgelopen tijd heb ik me daar helemaal niet begeven. Dit soort diepe processen hebben tijd en aandacht nodig. Vooral van jezelf, ondersteund door lieve mensen en professionals, maar niet in de spotlights. Dat is te kwetsbaar. Maar altijd komt er weer een moment dat je uit je schulp kruipt en jezelf weer langzaamaan laat zien. Voorzichtig nog wennend aan je 'nieuwe' zijn.

Het prachtige boek '2044' van Robert Bridgeman was het dat me het laatste zetje naar de beweging bracht. Hoewel het geschetste beeld in het boek donker en zwaar lijkt, is het vooral het licht in mij dat werd aangesproken. In herinnering van wie ik werkelijk ben en wat ik te doen heb.

Dus langzaamaan beweeg ik me weer terug, nog wat onwennig, nog wat kwetsbaar en tegelijkertijd in onvoorwaardelijkheid naar mezelf.

Op reis en ervaar de magie

Liefs, Claudia