Vrouwen in je organisatie

Ik keek onlangs de laatste aflevering van de serie ‘Las chicas del cable’. Een heerlijke, denk ik toch wel typische vrouwenserie. De serie speelt zich af rond vier telefonistes van de Spaanse telefoonmaatschappij. En in deze twintiger jaren van de vorige eeuw is het leven voor veel vrouwen een hele uitdaging. Typerend voor die jaren; de hoofdrolspeelster mag haar fantastische plan voor publieke telefooncellen niet presenteren. Dat moet een man doen.

En hoewel we die tijd voorbij zijn, denk ik aan een verhaal dat die bijzondere vrouw met me deelde. Ze is inmiddels in de zestig en nu directeur. Maar ze vertelde me hoe ze is opgegroeid tussen de mannen in pak. Als enige vrouwelijke manager keken ze haar aan als er koffie in moest worden geschonken. En ze leerde in die tijd dat ze zich alleen staande kon houden, door haar masculiene kwaliteiten in te zetten. In haar strijd iets moois te bereiken voor haarzelf en de maatschappij, bereikte ze veel. Maar ze raakte ook een stukje van zichzelf kwijt.

En ik ken haar verhaal. Niet exact, maar elke vrouw (en misschien ook stiekem heel veel mannen) gaan dit proces door. In een wereld waar mannelijke kwaliteiten, zoals daadkracht, het hebben van één passie, doelgerichtheid, oplossingsgerichtheid worden gewaardeerd, zoeken we onze weg om hier bij aan te sluiten. We zijn ten slotte groepsdieren. Maar ergens gaat het dan toch knellen. We bieden het hoofd aan mopjes en grapjes waarin vrouwen als minderwaardig worden gezien. En uiteindelijk worden we geconfronteerd met dat we iets verloren zijn.

Ik heb er uiteindelijk voor gekozen om zo niet verder te gaan. Ik werd enorm gewaardeerd om mijn mannelijke kwaliteiten en nutte ze volledig uit. In mijn hoofd roemde ik het sprookje van toen ik puber en ‘one of the quys’ was. Maar ik voelde me steeds minder op mijn gemak. En angst en onzekerheid vulden mijn dagen. Die ik dan weer te lijf ging door mezelf op te blazen. Ik kon de bitch en de zachtheid niet meer in mij voelen. En genoeg was genoeg. Ik draaide om en ging alles wat ik ben omarmen. Alles wat mooi en verrot was (in mijn hoofd en in dat van mijn omgeving).

En volgens mij is dit wat een ieder te doen heeft. En niet alleen ieder mens, maar ook iedere organisatie. Stop met denken dat je alleen kunt floreren met procesmanagement, doelgerichte plannen, smart-methodes, lean en efficiënt werken. Handig om te doen, want daar vaart een organisatie wel bij.

Maar wil je echt stralen? Wil je echt klantgerichter zijn? Wil je dat medewerkers zich echt gelukkig voelen binnen je organisatie? Voeg dan wat toe…voeg een heleboel toe. Stop met alleen maar hard werken, met targets halen. Zie hoe succesvolle bedrijven ervoor kiezen om medewerkers echt te zien én te horen. Ze ruimte te geven voor waar ze blij van worden. Zie dat vrouwelijke energie meer is dan vrouwelijke medewerkers hebben. Geef ruimte voor dat wat er mag ontstaan, als je 1 + 1 optelt. ~maak verbinding~ Lieve groet, Claudia