Een nieuwe verslaving?

Een bewogen week over voeding, mediteren en gek doen, laat ik met een beetje weemoed achter me. Wat een leuke week heb ik achter de rug. En ik weet dat het steeds mooier wordt. Het is ook een rare week. Een week van werken, ziekenhuis en een begrafenis. Maar ook een week van bezinnen, compassie en loslaten. Een heel erg volle week waarin elk uurtje wel iets gepland staat. Maar ook een week waarin ik me voel groeien, dicht bij mezelf ben en vooral liefde, vrede en ruimte voel. Mijn collega noemt me ‘helemaal Zen’ en lacht hard om me. En ik geniet, ik geniet steeds meer.

Vanaf deze week de aandacht op mijn voeding. Mijn achilleshiel zoals ik vorige week poste. Ik ben niet voor niets veel te romig. Beperk suiker, tarwe en zuivel is het advies. Cold turkey stoppen met suiker maakt me doodziek. Dit bewijst nog eens extra hoe erg verslaafd ik ben en hoe heftig mijn lichaam hiermee omgaat. Maar goed, daarom besloten het rustig af te bouwen. En ik mag niet klagen, weinig fysieke ontwenningsverschijnselen en mentaal gaat het ook niet gek.

Shotje Later in de week heb ik mijn shotje Bridgeman. Donderdags krijg ik mijn eerste coachingssessie. We spreken natuurlijk eerst over mijn voeding. Mijn coach vindt het geweldig dat ik ‘te romig’ zeg. Ze geeft aan dat ik er in ieder geval met mildheid naar kan kijken. We kijken vervolgens vooral naar hoe ik graag alles goed wil doen en hoe relaties hier ook van invloed op kunnen zijn. In het boek ‘de nieuwe aarde’ rept Eckhart Tolle al dat je ego steeds roept dat het ‘niet goed genoeg is’ en dat dit de drive is voor veel mensen om steeds harder te werken. Ik ben daar helaas geen uitzondering op, al begint het patroon soms scheurtjes te vertonen.

“Je kunt er wat vinden, misschien is het gek, maar ik voel en zie hoe happy iedereen is.”

Loslaten Vrijdag, de derde trainingsdag, starten we met relaties. Hoe kun je oude ballast tussen jou en een ander loslaten? En ook hoe je met mededogen naar een ander kunt kijken. Want zijn we per slot van rekening niet allemaal op zoek naar hetzelfde? Prachtige oefeningen volgen waaronder ook een voor dankbaarheid. We gaan verder met het loslaten van onze eigen oude patronen met een prachtig intens ritueel. En we stappen in de wereld van onze nieuwe ik. Prachtig om al die lachende gezichten te zien. Je kunt er wat vinden, misschien is het gek, maar ik voel en zie hoe happy iedereen is. Zal me dan ook een worst zijn of de oefening een beetje mal (maar toch ook erg lekker) voelt, per slot van rekening gaat het om het resultaat.

Goeroe Zaterdag ben ik bij het theatercollege ‘Start met mediteren’ van Robert Bridgeman zelf. ’s Ochtends grap ik met mijn man dat ik nu eindelijk mijn Goeroe ga zien. En hoewel ik altijd erg voorzichtig ben rondom ‘verering’, moet ik eerlijk toegeven. Robert laat een prachtig staaltje zien van hoe hij zijn korte termijn geheugen (door meditatie) heeft getraind. En ook de verdere dag is superleuk en inspirerend. En hoewel ik al veel ken uit mijn eigen yoga- en stresstrainingen is het mooi om het weer eens van scratch af aan te ervaren.

Pijn Daarnaast word ik nog eens enorm uitgedaagd. Robert grapt dat de meditatiebankjes dan wel ergonomisch het beste zijn. Het nadeel is dat ze te weinig pijn doen. Wat? Precies, meditatie is geen wondermedicijn, je moet het doen. En nee, het is NIET altijd leuk. De voordelen zijn enorm, maar je onderbewuste doet er van alles aan om het gewoon bij het oude te laten. Aangezien ik vanochtend ben opgestaan met enorm veel pijn, kom ik die dan ook genadeloos tegen in de laatste meditatie. Auch, maar ik worstel me er doorheen. Het is pas pijn als ik er dat oordeel aan geef. En ik houd vol.

Gekkie Na deze twee dagen mag ik nog genieten van mijn gezin. Ik voel me warm, gedragen, liefdevol en mijn lieve, losse gekke ik. Want dat is wie ik daadwerkelijk ben. En dat is wat ik soms vergeet. In drukke tijden, als ik minder bewust leef, komt de serieuze, planmatige Claudia naar boven en vergeet ik gek te doen. Dus heb jij tips om mij mijn kern niet uit het oog te laten verliezen, laat het me weten.

Liefs,

Claudia